Makalenin içeriği:
- alman otobanı nedir
- Hepsi nasıl başladı
- Naziler ve Otobanlar: İyi Halkla İlişkiler
- nasıl inşa edilir
- Ne kadar
- Onarımlar
Yüksek kaliteli otoyollar söz konusu olduğunda, Alman otobanlarını yalnızca tembeller hatırlamayacaktır. Hatta kendi inançlarına göre dünyanın başka hiçbir yerinde yaşanmayacak deneyimlerin peşinde bu karayollarında gezmek için özel olarak araba ile Almanya'ya gelen özel bir turist kategorisi bile var ...
Almanlar bu otoyol mucizesini nasıl yaratıyor? Gelin geçmişe ve günümüze bir göz atalım ve ünlü Alman Otobanı'nın sırlarını keşfedelim.
Alman otobanı nedir
Fotoğraf: Dortmund yakınlarındaki otoban
"Otoyol" kelimesi oldukça sıradan bir şekilde çevrilmiştir: "arabalar için yol". Aslında, ne daha fazla ne de daha az - her iki yönde de trafik için bir yol. Otobanda her yönde iki ila üç şerit ve ayrıca ana şeritlerden sürekli işaretlerle ayrılan, normalden daha geniş ve normal ulaşımın girmesinin yasak olduğu acil servislerin kullanımı için en sağ şerit olabilir.
Bugün Almanya'daki otobanların uzunluğu yaklaşık 13 bin kilometredir. Almanya'daki otoban numarası her zaman "A" harfiyle başlar ve ardından otoyolun seri numarası gelir.
Son rakamla Otobanın yönünü öğrenebilirsiniz: tek sayılar kuzeyden güneye, hatta batıdan doğuya giden yolları gösterir.
Otobanlarda minimum hız kuralı vardır - 60 km / s. Ancak burada maksimum hız yok, sadece önerilen bir hız var. Genel bir kural olarak, Alman otobanlarında 130 km / s hız önerilir.
Avrupa'dan birçok sürücüyü buraya çeken şey budur: böyle bir "yüksek hızlı egzotik" sadece Almanya'da var, AB'deki diğer otoyollarda bir hız sınırı var.
Beton veya metalden yapılmış bölme çitleri, yaklaşmakta olan şeride geçme olasılığını ortadan kaldırır. Kural olarak, Otobanda trafik ışığı ve kavşak yoktur - burada bisikletçilerin ve yaya trafiğinin hareketi yasaktır.
Hepsi nasıl başladı
Fotoğraf: Autobahn Bonn - Köln
Almanların otobanlarını Nazi rejimine ve özellikle Adolf Hitler'e borçlu olduklarına dair bir damga var. Ama bu sadece bir efsane, Nazilerin ustalıkla yürüttüğü propaganda çalışmalarının izleri. Aslında Almanya'daki otobanlar, Hitler iktidara gelmeden çok önce icat edildi.
Alman Otobanının ilk bölümünün yapımına 1913 yılında başlanmış ve 1921 yılında tamamlanmıştır. Kavşakları ve trafik ışıkları olmayan bir yolun bölümüydü. Otobanın uzunluğu sadece 8.400 m idi.
Yol bölümünün inşası, Alman sanayiciler ve otomotiv yaşam alanının geleceğine kayıtsız olmayan ülkenin zengin vatandaşları tarafından finanse edildi. Yol, gururla "Trafik ve eğitim yolu" adını taşıyordu ve başlangıçta bir yarış pisti olarak kullanılıyordu.
Tam teşekküllü bir otoban, Almanların hayatına ancak 1932'de, 20 km uzunluğundaki Bonn-Köln karayolunun işletmeye alınmasıyla girdi. O günlerde çok az araba 60 km/s hızı geçebiliyordu, ancak bu otobanda 120 km/s hız sınırı belirlendi. Bonn-Köln Otoyolu, Almanya'daki ilk paralı otoyol.
Naziler ve Otobanlar: İyi Halkla İlişkiler
Fotoğrafta: Hitler yeni Alman Otobanının açılışında
Başlangıçta, Almanya Ulusal Sosyalist Partisi, otobanların inşasına şiddetle karşı çıktı ve bunu, bu tür paralı otoyollara "yalnızca Yahudi kökenli zengin, aristokratlar ve kapitalistler tarafından" ihtiyaç duyulduğu ve sıradan Alman halkı için kesinlikle işe yaramaz olduğu gerçeğiyle haklı çıkardı.
Nazi protestoları o kadar inandırıcıydı ki, Köln ve Bonn arasındaki otobanın resmi olarak bir köy yolu olarak yeniden adlandırıldı ve bu nedenle iddiaya göre Almanya'da otoban olmadığı vurgulandı.
Ancak Naziler tam da iktidara geldikleri ana kadar otoban yapımını protesto ettiler. O andan itibaren, Almanya genelinde aktif otoban inşaatı başladı ve sadece birkaç yıl önce çok şiddetli bir şekilde eleştirilen 20-30'ların dönüşünün projeleri kullanıldı.
Goebbels'in ısrarı üzerine, her otobanın inşaatının açılışında, bir kürek veya bir el arabası ile fotoğrafı çekilen ulusun Führer'i her zaman ortaya çıktı. Böylece, otobanların inşasının yalnızca Nazi partisinin meziyeti olduğu efsanesi sürekli olarak Almanların bilincine girdi.
Aslında Hitler, sivil nüfusu zorunlu çalışma hizmetinin bir parçası olarak inşaata sürmeyi emretti. Zamanla, bu işçilerin yerini toplama kamplarındaki mahkumlar aldı.
İnşaat hızlandırılmış bir hızla gerçekleştirildi, ancak 1941'de yavaşladı ve 1943'te tamamen durdu, çünkü askeri teçhizatı otobanlarla taşımak demiryolları kadar karlı değildi ve bu zamana kadar nüfusun ulaşımı çok azdı. hafifçe koyun.
Savaştan sonra, Alman hükümeti, ana amacı yüksek ulaşım hızı sağlamak için kalan otobanların inşasına devam etti.
21. yüzyılda, amacı en sıkışık veya tehlikeli alanları genişletmek olan bir devlet yeniden yapılanma programı uygulanmaya başladı. Otobanların ilk inşaatının üzerinden ne kadar zaman geçtiğinden ve yeniden inşa edilme zamanından, bu yolların ne kadar kaliteli yapıldığı sonucuna varabiliriz.
Nasıl inşa edilir
Fotoğrafta: Almanya'daki Otobanın modern inşaatı
Dünyanın tüm ülkelerinde olduğu gibi yol yapımı da dikkatli ve kapsamlı bir planlama ile başlar. Otobanın geçişinin tüm nüanslarını, mevcut otoyol ağı, değişim sistemleri, köprüler, çıkışlar ile olan bağlantısını dikkate alan bir düzen oluşturulur.
Almanya'da modern yol yapımı, çevrecilerin katılımı olmadan düşünülemez: vahşi hayvanların göç yolları gibi görünüşte önemsiz faktörler bile dikkate alınır. Alman inşaatçılar, herkes için en tatmin edici projeyi yaratmaya çalışıyor.
Modern Almanya'da, bir inşaat projesi çevrecilerin gereksinimlerini ve vatandaşların konutu ile ilgili yasaları karşılamıyorsa dava açmak kolaydır: yerleşim alanlarının yanına inşa edilen gürültülü bir otoyolun yerel sakinlerden sıcak bir onay alması pek olası değildir. Bu nedenle, otobanların inşası için planlar birçok kez farklı seviyelerde koordine edilir.
Almanların özel olağandışı malzemeleri yok: tüm dünyadakiyle aynı asfalt, aynı beton. İşin sırrı, yolun üst katmanının altında yer almasıdır - bu, asfaltın altına birkaç katman halinde yerleştirilmiş ve birkaç metre yüksekliğe ulaşabilen sözde "yol yastığı" dır.
İnşaatın başlamasından önce, hafriyat işleri için özel ekipman, iki metreye kadar toprak seçerek gelecekteki otobanın güzergahı boyunca geçiyor. Ortaya çıkan açmada, toprağın özelliklerine bağlı olarak, yastığın gelecekteki katmanlarının yapışmasının mukavemeti için bir geogrid döşenebilir.
Yastığın kendisi kum, kil ve çakıl katmanlarından oluşur. Her katman, özel bir teknik kullanılarak dikkatlice sıkıştırılır ve bir kireç veya kalsiyum klorür çözeltisi ile dökülür. Bu kimyasal bileşiklerle emprenye, katmanların sıkıştırılmasına neden olur, sürekli olarak sabit bir nem yüzdesini tutarlar.
Yastığı ıslattıktan sonra iyice karıştırılır ve tekrar sıkıştırılır.Bu şekilde hazırlanan bir seyahat yastığı nem, fiziksel efor ve aşırı sıcaklıklar sonucu şişmez veya sarkmaz.
Seyahat minderi hazır olduğunda üzerine asfalt veya beton serilir. Almanya'da beton yollar ayrıca beton kütlesinin güneş altında çatlamasını önleyen koruyucu bir film tabakası ile kaplanmıştır.
Almanya'da, ülkemizde yağmurdan sonra su birikintilerine asfalt döşemek kadar popüler bir "eğlence" yoktur. Almanlar, yolun yapımını bitirir bitirmez yolu tamir etmeye başlamak için çok tembeller. Belki de bu yüzden burada yağmur yağarsa yol yapım çalışmaları hemen durur ve ancak son su birikintisi kuruduğunda devam eder. Bu, Alman otobanlarının kalitesinin bir başka sırrıdır.
Modern Alman otobanları da yakınlarda yaşayan nüfusun ihtiyaçları dikkate alınarak inşa ediliyor. Yollar, trafik seslerini emen özel bir bileşikle kaplıdır (bu kompozisyon, Otobanın tüm alanı boyunca on santimetre yüksekliğe ulaşabilir!). Böylece Otobanın yakınında yaşamak rahatsız edici olmaz.
Almanya'daki otobanların yapımında yalnızca yerli inşaat ekipmanlarının kullanılması karakteristiktir. Almanlar, otoyol inşa etme konusunda çok geniş bir deneyime sahipler, bu nedenle, inşaatçılar tarafından sunulan gereksinimler için tam olarak tasarlanmış, yalnızca yerli ekipman kullanmayı tercih ediyorlar. Almanya'da Otobanın yapımında veya onarımında, ithal asfalt finişerleri veya başka inşaat makineleri görmeyeceksiniz.
Ne kadar
Bugün, Alman Otobanı'nın bir kilometresini inşa etmenin maliyeti ülkeye ortalama 6 milyon avroya mal oluyor. Fiyat oldukça yüksek, ancak kullanılan yüksek teknolojiler, yüksek kaliteli özel ekipman ve çalışanların nitelikleri ile tamamen haklı.
Bilgiç ve tutumlu Almanlar neden bu kadar yüksek bir bedel ödediklerini çok iyi anlıyorlar:
- Tüm gereksinimler göz önünde bulundurularak inşa edilen otobanlar, modern araç trafiğine sorunsuz bir şekilde dayanabilir;
- Alman otobanları uzun süredir hizmet veriyor ve yüksek kaliteli yol bağlantıları sağlıyor;
- otoban için onarımlar çok nadiren gereklidir ve kural olarak planlanır - pistin plansız imhası burada nadir bir olaydır.
Karayolu inşaatı için bu kadar yüksek bir fiyatın Alman hükümetini rahatsız etmediği için bir nüans daha var. Almanya'da benzin fiyatına verginin %80'i dahildir, bu da esas olarak yol yapımı ihtiyaçlarına gider. Bu nedenle, inşaat maliyetleri bir dereceye kadar, daha sonra inşa edilen otobanları kullanan vatandaşların omuzlarında yatmaktadır.
Onarımlar
Ortalama olarak, Almanya'daki Otobanın garanti süresi 30 yıldır. Bu, tüm bu otuz yıl boyunca, otoyol inşaatıyla uğraşan yol yapım şirketinin, normal işlevsel durumunu masrafları kendisine ait olmak üzere sürdürmek zorunda olduğu anlamına gelir.
Bu kural, Alman otobanlarının yüksek kalitesi için bir başka önemli neden daha içeriyor - hangi inşaat şirketi, başlangıçta yüksek kaliteli bir yol yapısı inşa edebiliyorsanız ve "getirmek için" sonsuz ek yollardan vazgeçemezseniz, kalıcı onarımlar için zaman ve para harcamak isteyecektir. istenen durum"?
Ayrıca, inşaat şirketlerine karşı Alman yasalarının oldukça sert olduğunu unutmayın: kalitesiz yol yüzeyi nedeniyle bir kaza meydana gelirse, yol çalışanları yüksek para cezalarıyla karşı karşıya kalacakları hakimlerin pençesine düşeceklerdir.
Bu, Alman otobanlarına yama yapmanın imkansız bir egzotik olmasının bir başka nedenidir: bu tür onarımlar kaçınılmaz olarak yolun bütünlüğünü ve düz yüzeyini ihlal eder ve bu da kaçınılmaz olarak trafik sorunlarına yol açar.
Almanya'daki otobanlar, ülkenin toplam otoparkının yaklaşık üçte biri tarafından düzenli olarak kullanılmaktadır. Otobanlarda geçiş ücretini sadece kamyon şoförleri ödüyor, geri kalanı için bu harika yollar ücretsiz kalıyor.
Son zamanlarda Almanya'da, otobanlarda sürerken hız sınırlarının getirilmesi sorunu aktif olarak gündeme getirildi, bu nedenle yüksek hızlı sürüşü sevenler, efsanevi Alman "trafik ve eğitim yollarının kalitesini ve benzersiz özelliklerini tam olarak anlamak için acele etmeli" ".
